Untitled...
4:21 το ξημέρωμα...
Το σκοτάδι έχει απλώσει το πέπλο του και κυριαρχεί μέσα στο δωμάτιο, αλλά μία δέσμη φωτός αντιστέκεται...Το αρωματικό stick έχει ποτίσει την ατμόσφαιρα, με τον "μαστούρικο" καπνό του να διεισδύει στους αισθητήρες της μύτης κι απο κει στα εγκεφαλικά κύτταρα...Το άδειο ποτήρι ουίσκι έχει βοηθήσει κι αυτό στην δημιουργία ενός παράλληλου κόσμου...Ενός ονειρικού κόσμου, στον οποίον ό,τι θες γίνεται πραγματικότητα...Γυρίζω το κεφάλι και σε βλέπω ξαπλωμένη στο κρεβάτι, να αναπνέεις αργά και σταθερά. Το πανέμορφο πρόσωπο σου, γαλήνιο φωτίζεται από το λιγοστό φως...Αλλά δεν χρειάζεται φως για να λάμψει. Ακόμα και τώρα, η ακτινοβολία που εκπέμπεις βρίσκεται σε επαγρύπνηση...Κι εγώ ζηλεύω...Ανοιγοκλείνω τα μάτια μου και το κορμί σου έχει εξαφανιστεί...Είναι αυτός ο κόσμος, ο ονειρικός...Το πιστόλι είναι τώρα πια κολλημένο στον ουρανίσκο και παντού βασιλεύει μία τρομακτική ησυχία. Η μοναδική σφαίρα που βρίσκεται στον γεμιστήρα έχει προορισμό. Έχει προγραμματίσει την πορεία της και πλέον το μόνο που της απομένει είναι να της δώσουν το έναυσμα για την σύντομη κούρσα της...Ρίχνω μια τελευταία ματιά στο κρεβάτι και το δάχτυλο χαϊδεύει απαλά τη σκανδάλη...Η απόφαση πια δεν μπορεί να αλλάξει. "Τα πάντα πρέπει να γίνουν όπως είπαμε...Έτσι δεν είναι?" ρωτάω τον εαυτό μου, ο οποίος αδυνατεί να δώσει μια απάντηση από τον τρόμο γι αυτό που θα ακολουθήσει..."Τι φοβάσαι?Αφου το συμφωνήσαμε! Δεν έχει τελικά τα κότσια να το κάνεις, το ήξερα ότι την τελευταία στιγμή θα φοβηθείς...Δειλέ!" Αυτό ήταν...Είπα την κατάλληλη λέξη...Δεν ήμουν δειλός, όχι δεν ήμουν...Το δάχτυλο άρχισε να πιέζει τη σκανδάλη με αποφασιστηκότητα και τώρα πια όλα θα άλλαζαν...Η σφαίρα είχε αρχίσει το ταξίδι της και δεν είχε σκοπό να φρενάρει...
Το τελευταίο πράγμα που πρόλαβα να αντικρύσω ήταν η οθόνη του υπολογίστη...Ένα ανοιχτό παράθυρο και πάνω δεξιά μια φωτογραφία σου...και τα τελευταία λόγια...
ΕΓΩ: Σε αγαπώ...Σε αγάπησα...
ΕΣΥ: Τι λες παιδί μου? Ναι καλά...
ΕΣΥ: Γιατί δεν απαντάς?
ΕΣΥ: Που είσαι ρε?Έφυγες?
ΕΣΥ: Γκρρρρρρ!!!Απάντα!!!
ΕΣΥ: Με νευριάζεις...
ΕΣΥ: Καλά μη μιλας...Χέστηκα!
17 comments:
ΕΣΥ:..πλάκα σου έκανα...
ΕΓΩ:..χαζό μη μου ξανακανεις αυτο..γκρρρρ
ΕΣΥ:..deal!αν μου χαρίσεις ένα χαμόγελο!
EΓΩ:...χμμ οκ ...όσα θες...
ΕΣΥ: :-)
ΕΓΩ: ...ξέρεις κατί βρε αλεπού?...φοβαμαι!
ΕΣΥ:τι φοβάσαι...πες μου...
EΓΩ:...εμενα!
ΕΣΥ:να μην φοβασαι τιποτα...''μικρέ πρίγκιπα'' αρκει να έρθεις πάλι την ίδια ώρα...
EΓΩ:...δες την φωτο σου χαμογελάω...
και να θυμάσαι πως ...(αν και δεν ειναι δικα μου λογια) αν πας να δεις τα τριαντάφυλλα ξανα..θα καταλαβαεις πως το δικο σου ειναι μοναδικο στον κοσμο!
θα ξαναρθεις να με αποχαιρετησεις...και θα σου χαρισω ενα μυστικο ...αρκει να μην πατησεις την σκανδαλη ξανα!ποτε ξανα!
ΕΣΥ:..........
ΕΓΩ: ...κ γω...μακια
twra na epembw?
aH KANONIKA DEN PREPEI
alla den mporwwwww!
1on: ti teleio teleio te lei o t e l e i o t e l e i o t e l e i o t e l e i o
keimenaki!!!!!!
2on: makia to both of you ;)
*****
@margo
Μάκια...Μου λείπεις...
@bereniki
Να επέμβεις, γιατί να μην επέμβεις? :P
1ον) Thaaaaaaaaaanx :)
2ον) Ανταποδίδουμε :*****
@magenaa
Το κατά πόσο νιώθω δεν το ξέρω...Όσο για το τι είμαι εσύ θα μου πεις, εγώ που να ξέρω :P
@respect
Άσε, πολύ δύσκολα...Confused δε λες τίποτα!
:):*
@magenaa
Για πες μου να μάθω κι εγω...:)
@magenaa
Να υποθέσω ότι το σβησμένο comment είναι δικό σου?
Το ςςςς μην το παίρνεις και τοις μετρητοίς.Μπορείς να πεις ότι θέλεις :) Καληνύχτα!!!
Κακώς...:) Δεν είναι καλό να γράφεις και να ξεγράφεις...:)
Σχέση με απόσταση να φανταστώ;;;
Κουράγιο παιδιά μόνο αυτό έχω να πω... Κουράγιο γιατί "ό,τι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο"
Καληνύχτα:)
@thegypsy
Καμία σχέση :P αλλά καλό σαν σκέψη...:)
Mορφέα μου :)
Μ αρεσε πολύ το κέιμενο σου σου.
Εχω και γω να προσθέσω δυο σκεψεις ( ναι πρεπει να τις διαβασεις):
1. Tο να αυτοκτονείς θεωρείται πράξη δειλία ή το να μην καταφέρνεις να το κάνεις;
2. Όταν ο άλλος με τον τρόπο του σε ωθεί στην αυτοκτονία, τότε μιλάμε για φόνο;
@urbantulip
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και θα απαντήσω στις ερωτήσεις σου...
1) Κατά τη γνώμη μου, το να αυτοκτονήσεις είναι τόσο πράξη δειλίας, όσο και πράξη θάρρους...Δειλίας, γιατί δειλιάζει μπροστά στη ζωή και δεν έχει τις αντοχές να τα βγάλεις πέρα...Θάρρους γιατί το να πατήσεις τη σκανδάλη θέλει πολλά κιλά @@!
2) Δεν ξέρω...Δεν νομίζω. Σίγουρα είναι ένας από τους κύριους υπαίτιους, αλλά την απόφαση την παίρνεις εσύ!
Σας ευχαριστώ για την απάντηση αγαπητέ Μορφέα :)
παράδοξο..
Κάποιος αντιγράφει και υιοθετεί ως δικά του, τα πανέμορφα που γράφεις, με πολύ άσχημο τρόπο:
http://xazouli.pblogs.gr/2008/03/205061.html
Και φυσικά η συγκεκριμένη "κυρία" δεν έχει κλέψει μόνο από σένα κείμενα. Εύχομαι να βρεις άκρη εσύ, γιατί εγώ ακόμα το παλεύω.
Thanx Anonyme που το βρήκες...Δεν νομίζω ωστόσο ότι μπορεί να γίνει τίποτα, αλλά τι να κάνουμε!Θα προσπαθήσουμε!
Μη με ευχαριστείς, δεν μου είναι ευχάριστο να "καρφώνω", αλλά το έκανα μονάχα επειδή ξέρω πως πονάει να σου παίρνουν την ψυχούλα σου.
Κάνε της μια αναφορά στον pathfinder.gr, από εδώ: http://blogs.pathfinder.gr/?report=xazouli
Αντε γιατί μερικοί έχουν πολύ θράσος. Εύχομαι να βρεις άκρη.
Εντάξει...Την κλείσαμε ;)
Post a Comment